Wczesnogotycki kościół pw. Przemienienia Pańskiego

- wzniesiony pod koniec XIII w. (pierwsza wzmianka z 1297 r.) jako budowla salowa, z ciosów granitowych, bez chóru, z wieżą od strony zachodniej o szerokości nawy. Przebudowany został w 1 poł. XIV w. do postaci gotyckiej ceglanej budowli dwunawowej, z nawą północną niższą od nawy głównej i prosto zamkniętym, jednoprzęsłowym prezbiterium. Prawdopodobnie wówczas podniesiono również wieżę, ponownie także w XV/XVI. Na wieży znajduje się tzw. dzwon herbowy z 1756 r. W XVIII w. powstałą zachowana do dziś barokowa forma zwieńczenia wieży. Częściowe zmiany zaszły w wyniku prac remontowo-konserwatorskich w latach 1849 oraz 1882-1909. Uwagę zwraca granitowy portal wejściowy. Wyposażenie wnętrza stanowią m.in. średniowieczna chrzcielnica (prawdopodobnie z XIV w.) z wapienia gotlandzkiego, obecnie znajdująca się po lewej stronie prezbiterium oraz dwie drewniane figurki ewangelistów z początku XVII w.