12-04-2011
Uroczystości upamiętniające 71. rocznicę zbrodni Katyńskiej i 1. rocznicę katastrofy Smoleńskiej w Gminie Mieszkowice odbyły się już w piątek, 8 kwietnia 2011 r. Gości przywitała dyrektor Szkoły Podstawowej - Pani Iwona Świerczyńska. Filmowy rys historyczny, zaprezentowany podczas spotkania przygotowała uczennica Gimnazjum- Ewelina Sobas Część artystyczną- przedstawienie słowno – muzyczne przygotowane przez Panią Renatę Walawender zaprezentowali uczniowie Gimnazjum w Mieszkowicach: Janoszek Dagmara, Igor Rumbu, Ilona Pawlikowska, Klaudia Sobas, Michał Gładkowski, Aleksandra Bakalarczyk, Piotr Tarnowski, Adrianna Iwan, Dominik Błachnio, Konrad Hamkało, Bartosz Walewander, Paulina Wojdak, Sandra Bednarz, Agnieszka Piskorowska, Aleksandra Gajewska, Kacper Sztadilów, Paweł Sim, Bartosz Oleksy, Kinga Oleksy.Była to poruszająca lekcja historii i patriotyzmu skierowana do uczniów.Części artystycznej towarzyszyła wystawa przygotowana przez uczniów Szkoły Podstawowej.
10 kwietnia br. uroczystości rozpoczęły się Mszą świętą w kościele parafialnym p.w. Przemienienia Pańskiego w Mieszkowicach. Po Mszy św. uroczystości kontynuowane były na Cmentarzu Komunalnym przy pamiątkowym obelisku. Okolicznościowe przemówienie wygłosił burmistrz –Pan Andrzej Salwa. Wzruszające fakty z tamtych lat przedstawili: Pan Mieczysław Sobotkiewicz i Pan Bolesław Kijana, którzy następnie dokonali oficjalnego odsłonięcia krzyża. Po krótkiej modlitwie i poświeceniu krzyża przez ks. Dziekana, uczniowie Gimnazjum złożyli urnę z ziemią ze Smoleńska. Na zakończenie władze gminy, delegacje szkół, instytucji, kombatanci, złożyli wiązanki i wieńce pod krzyżem.
Część artystyczna odbyła się w Miejsko- Gminnym Ośrodku Kultury.
Przemówienie Burmistrza Mieszkowic Pana Andrzeja Salwy
Szanowni zebrani, mieszkańcy miasta i Gminy Mieszkowice
Spotykamy się dziś na cmentarzu w Mieszkowicach, żeby uroczyście odsłonić krzyż, symbolizujący cierpienie i nadzieję. Poświęcamy go polskim oficerom, zamordowanym siedemdziesiąt jeden lat temu w katyńskim lesie oraz członkom prezydenckiej delegacji, którzy 10 kwietnia 2010 r. zginęli w katastrofie lotniczej pod Smoleńskiem w drodze na obchody siedemdziesiątej rocznicy stalinowskiej zbrodni.
Jesienią 1939 r. do radzieckiej niewoli dostało się ponad dwieście tysięcy polskich żołnierzy. Tysiące z nich umieszczono w obozach pracy przymusowej, natomiast oficerów i podoficerów, podobnie jak policjantów
i żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza, umieszczono w specjalnych obozach jenieckich. Na wniosek Ludowego Komisarza Spraw Wewnętrznych ZSRR, wydano na nich wyrok śmierci bez, jak czytamy w tym wniosku,
„wzywania aresztowanych, bez przedstawienia zarzutów, postanowieniu o zakończeniu śledztwa i aktu oskarżenia”. Po zatwierdzeniu tego wniosku przez Józefa Stalina, w kwietniu 1940 r. rozstrzelano 14,5 tysiąca polskich jeńców wojennych w lesie pod Katyniem koło Smoleńska, w Piatichatkach i Miednoje. Zginęli od strzału z pistoletu w tył głowy. Część z nich przed rozstrzelaniem krępowano ręce i trocinami kneblowano usta.
Ta zbrodnia nie tylko była złamaniem wszelkich ówczesnych konwencji wojennych i zaprzeczeniem uniwersalnych wartości etycznych, wspólnych wszystkim ludziom. Sprowadziła cierpienie na rodziny pomordowanych , które w katyńskim lesie straciły swoich ojców, synów i braci, związane z nimi wspólne marzenia i plany na przyszłość.
W ubiegłym roku przypadła siedemdziesiąta rocznica tragicznych wydarzeń z kwietnia 1940 r. Na jej uroczyste obchody do Katynia udała się delegacja z Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej na czele z Lechem Kaczyńskim. Wśród jej członków byli m.in. ostatni Prezydent Rzeczypospolitej na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski, przedstawiciele Sejmu i Senatu, wojska , duchowieństwa oraz instytucji cywilnych . Nie dotarli na miejsce uroczystości. Zginęli w katastrofie lotniczej pod Smoleńskiem. Jeszcze tego samego dnia do Polski zaczęły napływać kondolencje, składane Polakom przez przywódców wielu państw świata, ludzi nauki, kultury i sportowców.
To dowód na to, że śmierć człowieka zawsze ma ostatecznie ludzki, egzystencjalny wymiar. Żal wszystkich, dziewięćdziesięciu sześciu ofiar tej katastrofy, ich rodzin i przyjaciół, którzy odczuwają ich stratę. Ocenę ich życiowego dorobku pozostawiamy biografom, publicystom, ludziom, którzy ich znali.
Wykonany z brązu odlew brzozowego krzyża stawiamy obok obelisku, przy którym w 2005 r. złożono urny z ziemią z Oświęcimia, Syberii, Monte Cassino i Gozdowic.
Za chwilę obok nich zostanie złożona urna z ziemią ze Smoleńska. Niech to miejsce będzie miejscem zadumy nad naszą bolesną i trudną historią. Niech skłania również do refleksji nad naszą własną przemijalnością, potrzebą szacunku dla drugiego człowieka i wzajemnej życzliwości.
Naszą ideą jest , aby odsłaniany dziś krzyż był wspólnym dziełem społeczeństwa. Dziękuję wszystkim, którzy już odpowiedzieli na nasz apel
i wspomogli finansowo to przedsięwzięcie. Wspierać je można jeszcze do końca tego roku.
Dziękuję delegacji kombatantów, Sybiraków, radnym Rady Miejskiej , instytucji gminnych zakładów pracy, pocztom sztandarowym, nauczycielom, druhom strażakom, młodzieży szkolnej i wszystkim Państwu za udziałw dzisiejszej uroczystości. Księdzu Dziekanowi, rekolekcjoniście i księdzu Wikariuszowi oraz służbie liturgicznej dziękuję za mszę świętą i poświecenie krzyża, który za chwilę zostanie odsłonięty.
Dziękuję
Burmistrz Mieszkowic
Andrzej Salwa
